| |
Korunaklı Yalnızlığım
Şimdi düşünme makamındayım, kaybettiklerim kazandıklarım, geçmişim geleceğim, umduğum bulduğum, düşlerim düşüşlerim, sevinçlerim erinçlerim, umutlarım unuttuklarım, yeislerim yenilgilerim, yanılgılarım yansızlıklarım, yalnızlıklarım şimdi ben yine düşünme makamındayım.
Düşünmenin saçları ağırtmaktan başka sonuçları da olmalı, düşündüklerini hayata aktarmanın bambaşka yolları da olmalı, kendisine sunulan yollara tali yollar ekleyebilmeli insan. Çıkmaz sokaklara girmekten girmekten korkmamalı insan, yola girmeye niyetlenmek yolun sonun çıkmaz olmasından daha önemlidir. Yola koyulmak adam yerine koyulmanın başlangıcıdır çoğu zaman.
Her seçiş bir vazgeçiştir düsturunu bilmeden yaptığımız seçimler; seçimsiz sonuçlara vardırıyorsa bizi; kırmızı çizgilerimiz yoksa, birilerinin üstümüzü kırmızıyla çizmelerine şaşmamalı.
Zaman yalnızlığı haklı çıkardı; insan bir tek kendisine yalan söyleyemiyor, insalık inzivaya çekilmeyeli kalabalıklar yalnızlıkları dışlar oldu, düşünemeyenler düşünenleri tersler oldu.
Ortada yaşamak ortalık malı olmaktır gibi geliyor bana, korunaklı yalnızlıkları olmalı insanların, ağlamaklı geceleri olmalı, ulaşılmaz amaçları olmalı, ütopik davaları, acısı olmalı iliklerine kadar işleyen, yokuşları yokoluşları olmalı insanın varoluşu çözebilmek için.
Korunaklı yalnızlığım bana acı gerçekleri söyleyen, aldatmayan, satmayan, kaldırıp atmayan ah yalınlık essah yalnızlık, eyvahlar olsun yapmacıklıklara, yarınsızlara, yarasızlara, yarınsızlara, yarsızlara, yorgunlara, durgunlara eyvahlar olsun.
Diri bir fidandır yalnızlık, damızlık duygudur tüm kırgınlıkların anası, insanı olgunlaştıranların en hası. ölümdür yalnızlık asıl hayatın başı.
Korunaklı yalnızlığım, iççekişlerim, ahlarım, vahlarım, tüm hesaplarımın sağlaması, gerçekle yüzleştirilmiş hali.
Yalnızlığa itilen ilen yalnız kalmayı tercih eden kişi arasındaki dağlar kadar farkı, hangi daha sığınan bilge kişi açıklayabilir?
Yalnızlık korunaklıdır, rabbiyle ve kendiyle kalmak isteyen her kulun hakkıdır.
Yalnılık korunaklıdır, loş ışığa teslim edilmiş gecelerde, kalbin sözlerini yazdığı, ruhun bestediği, vicdanın yorumladığı, korosuz söylenen, kor gibi yüreği yakan, acı ama bağımlılık yapan bir nağmedir yalnızlık.
Yalnızlık korunaklıdır; yalnızlık ruhun aklıdır.
|
|
